Louis Paul Boon

Louis Paul Boon (ur. 15 marca 1912, zm. 10 maja 1979) – urodzony w Aalst jako Lodewijk Paul Albrecht Boon belgijski pisarz tworzący w języku niderlandzkim. Pochodził z klasy pracującej. Opuścił szkołę w wieku 16 lat by pomagać ojcu jako wędrowny malarz. Wieczorami i weekendami studiował sztukę w Aalsterse Academie voor Schone Kunsten, ale z powodu braku środków musiał przerwać naukę. Zaangażował się w ruch związkowy i polityczny o charakterze lewicowym. Należał do partii komunistycznej, której był współorganizatorem. Współpracował z pismami lewicującymi, np. ''De Rode Vaan'' (1945-1946), ''Front'' (1946-1947), ''Vooruit'' i ''De Vlaamse Gids'' (1948). Uczestniczył w działaniach wojennych 1940 r., przebywając pół roku w niewoli niemieckiej.

W twórczości dawał wyraz swym przekonaniom społecznym i politycznym, opisując życie robotników i miejskiej biedoty. Tworzył także powieści obyczajowe, historyczno-przygodowe, kryminalno-sensacyjne oraz reportażowe. Pisał również opowiadania, biografie, nowele i reportaże. Boon jest autorem takich dzieł, jak: ''Zapomniana ulica'' (1946), ''Droga z kapliczką'' (1953), ''Menuet'' (1955), ''Pieter Daens'' (1971), ''De Zwarte Hand'' (1976), ''De Bende van Jan de Lichte'', ''De zoon van Jan de Lichte''. Źródło: Wikipedia